اولین نقشه ای که از کرمانشاه در دست است در زمان ناصرالدین شاه قاجار ، هنگام صدارت امیرکبیر، توسط یک هیأت نقشه کشی روس طراحی شده است.

در این نقشه هیچ اثری از معماری مدرن دیده نمی شود. خیابان مستقیمی در شهر وجود ندارد. شهر دارای دروازه دیوار و دروازه است. به جای بازار و مراکز خرید امروزی و پاساژ و مغازه در خیابان چند گذر دیده می شود. گاراژی در شهر وجود ندارد. به جای آن کاروانسرا می بینیم. 

در واقع اولین آثار صنعت و تکنولوژی و زندگی و کار از زمانی در کرمانشاه به وجود آمد که شرکت نفت احداث شد که تأثیر عمیقی در وضع اجتماعی و اقتصادی و فرهنگی مردم ایجاد کرد. احداث پادگان صالح آباد و ساختمان سیلو از دیگر آثار زندگی امروزی بود. به گفته شاهدان عینی اولین جایی که در کرمانشاه از برق استفاده کرد شرکت نفت بود. ورود اتوموبیل به کرمانشاه ابتدا با وسایل نقلیه سنگین و نظامی و پس از آن اتوموبیل های رجال و ثروتمندان بود. تا سال های دهه چهل هنوز در کرمانشاه برای حمل و نقل از باربر و حمال و گاری استفاده می شد. روستائیان نزدیک شهر برای آوردن محصولات خود گاهی پیاده یا از اسب و الاغ استفاده می کردند. مصالح ساختمانی را با الاغ حمل می کردند، که چندتا از آنها پشت سر هم با گواله در شهر حرکت می کردند و صاحب آنها که به او خرکدار می گفتند آنها را در عبور از خیابان و کوچه ها هدایت می کرد.

روستائیان دوغ و لبنیات، میوه و تره بار، برف، گندم و جو و نخود و محصولات دیگر را به شهر می آوردند و در عوض قند و شکر و چای و پارچه و نفت و مایهتاج دیگر را از شهر می خریدند.